Praca dotyczy sposobów organizacji i metodyki nauczania religii rzymskokatolickiej w montessoriańskich przedszkolach i szkołach w Polsce oraz we Włoszech. Ma charakter teoretyczny oraz empiryczny. Oparta jest na badaniach ankietowych. Zawiera analizę danych uzyskanych z 25 polskich oraz 61 włoskich placówek pracujących według metody Montessori. Prezentuje najważniejsze dokumenty katechetyczne Kościoła powszechnego, a także Kościoła w Polsce i we Włoszech, które traktują o nauczaniu religii i katechezie. Ukazuje historię rozwoju idei wychowania religijnego Marii Montessori oraz Sofii Cavalletti wraz ze wskazaniem rozkwitu systemu pedagogicznego włoskiej lekarki oraz Katechezy Dobrego Pasterza w Polsce. Opisuje opracowaną przez obydwie wymienione autorki wizję duchowo -religijnego rozwoju dziecka oraz odpowiednio przygotowanego otoczenia edukacyjnego. Dzięki badaniom empirycznym praca odpowiada na pytania, w jakim kształcie realizowana jest Katecheza Dobrego Pasterza oraz jakie jej elementy wykorzystywane są w klasycznym nauczaniu religii, a także jakie miejsce odgrywa edukacja kosmiczna w przekazywaniu treści religijnych w montessoriańskich przedszkolach i szkołach - polskich i włoskich. Opisano sposoby organizacji nauczania religii rzymskokatolickiej w tych placówkach i sformułowane zostały wnioski odnośnie do możliwości dalszego rozwoju Katechezy Dobrego Pasterza w obu krajach na rzecz pełniejszego zastosowania jej w przedszkolach i szkołach działających w tym alternatywnym systemie edukacji.
