W książce zestawiono dwa momenty przełomu ustrojowego, co pozwoliło na rozpatrzenie polskiej historii XX wieku w perspektywie nie tylko gwałtownych przekształceń, lecz także długiego trwania społecznych, politycznych i kulturowych narracji, które znalazły swoje odzwierciedlenie zarówno w wybranych polskich produkcjach filmowych, jak i organizacji przemysłu filmowego czy oczekiwaniach widowni wobec kina polskiego. Autorzy zastanawiają się nad tym, z jakimi narracjami zmierzyć się musieli polscy twórcy filmowi, jakie ich elementy przedostały się do tych polskich filmów, które dowodzą dziś polityczno-społecznych wstrząsów i ciągłości, składających się na skomplikowaną genealogię III Rzeczpospolitej. Teksty autorek i autorów podejmujących to zagadnienie w kinie niemieckim, rosyjskim i czechosłowackim pozwalają zobaczyć oba przełomy w polskim kinie w kontekście transnarodowym.
