Kordian jest dramatem romantycznym wydanym w 1834 roku i należącym do kanonu literatury polskiej. Słowacki polemizuje w nim z Mickiewiczowską ideą mesjanizmu narodu polskiego i powstańczej walki o niepodległość. Tytułową postacią jest bohater romantyczny, przeżywający rozterki moralne i egzystencjalne. Po metamorfozie, którą przeżywa na szczycie góry Mont Blanc, pragnie samotnie walczyć za ojczyznę. Szatan podsuwa mu myśl, by zabił cara i w ten sposób przejął na siebie cierpienie narodu jak Winkelried. Wobec obezwładniających go lęków, wahań i skrupułów, bohater okazuje się niezdolny do czynu spiskowca. Zostaje zatrzymany i skazany na śmierć. W ten sposób Słowacki prorokuje o wewnętrznej słabości narodu polskiego i o nieuniknionej klęsce, na jaką skażą go próby powstańcze.
