![[{[item.product.name]}]]([{[item.product.photo.url]}] 75w)
Jutro Wielkanoc (1999) to mini-powieść złożona z trzech rozdziałów-opowiadań, połączonych postacią wspólnego bohatera, Edmunda Lazariana. Widzimy go w trzech fazach życia: jako szkolnego chłopca, mężczyznę w średnim wieku i wreszcie starego człowieka. W tekście brak odwołań do wydarzeń politycznych i innych jednoznacznych wskazówek chronologicznych, jednak ukryte znaki pośrednie każą wnioskować, że akcja rozpoczyna się w pierwszej połowie lat 30. XX w., a kończy około połowy lat 80, po rewolucji islamskiej. Wizja mniejszości ormiańskiej u Pirzad bardzo odbiega od stereotypu dominującego w muzułmańskiej literaturze Iranu: to silnie zintegrowana społeczność, dobrze wykształcona i ambitna, dbająca o zachowanie własnej kultury, religii i języka, przy tym obyczajowo nie mniej konserwatywna niż muzułmańska większość. Jutro Wielkanoc to jedyny tekst Pirzad z męskim narratorem, lecz i tu rzeczywistymi bohaterkami są kobiety. To one, dokonując wyborów życiowych, najdotkliwiej ponoszą konsekwencje walki Ormian o zachowanie własnej tożsamości kulturowej, językowej i religijnej. W trzyczęściowej historii życia Edmunda dominują silne kobiety zagorzałe strażniczki zastanego porządku społecznego i te, które przekraczając bariery kulturowej izolacji, narażają się na banicję z własnego środowiska i zawieszenie pomiędzy dwoma światami.
