Celina porzuca monotonne życie w Brzezinach i ucieka z ukochanym do tętniącej życiem Łodzi. Jest rok 1920. Wojenna gorączka ogarnia miasto, w którym życie nie jest łatwe, szczególnie dla młodej i niedoświadczonej dziewczyny, wychowanej wśród pól i łąk i według surowych ewangelickich zasad. Bolesław okazuje się nieodpowiednim kandydatem do małżeństwa. Piekło przemocy to dopiero początek zdarzeń, z którymi musi się zmierzyć Celina.
Na łódzko-brzezińskim szlaku rozgrywa się dramatyczna walka o uczucia, o rodzinę, o własne życie. Miłość i nienawiść opętują bohaterów, a w skrajności tych uczuć czai się zło. Czy uda się je powstrzymać?
Barwnie opisane Brzeziny i Łódź wprowadzają czytelnika w świat międzywojnia i okupacyjną rzeczywistość. Mieszkańcy obydwóch miejscowości żyją w międzynarodowym tyglu czterech kultur. Ich codzienne życie wyznacza rytm ciężkiej pracy, urozmaicony obrzędami i świętami.
