Publikacja, w której grono profesorów, członków Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN, podjęło problematykę postrzegania architektury i urbanistyki jako dziedzin sztuki. Ich celem jest nie tylko prezentacja opinii autorskiego zespołu oraz dokonanie podsumowania dotychczasowych debat, lecz także popularyzacja takiego spojrzenia na architekturę. Książka nie usiłuje przekonać do tego wprost, raczej prowokuje do poszukiwania tej prawdy w obrębie idei omawianych w kolejnych tekstach. Zagadnienia, które zostały w niej poruszone to między innymi: narodziny i upadek idei architekta kompletnego, teoria architektury w krytyce architektonicznej, kompozycja urbanistyczna między sztuką a nauką, koncepcja dzieła w dialogu architektury ze sztuką.
